ระหว่างเดินทางไปสู่ดินแดนแห่งความฝัน

พวกเราต่างต้องเคยท้อแท้กันบ้างแหละ

แต่ก็อีกนั้นแหละ เมื่อทุกครั้งที่เข้าใกล้ฝันเท่าไร

เราก็จะรู้สึกว่าความเหนื่อยยากกายใจก็จะค่อย ๆ ลด

ทั้งที่ความจริงแล้วความเหนื่อยยากเหล่านั้นไม่ได้หายไป

แค่ว่าความหวังมันมีมากกว่า ความหวังเป็นแรงกระตุ้นให้เราเดินต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง

ฉันมีความฝัน

และยิ่งไปกว่านั้น…ฉันมีความหวัง…

หวังว่าทุกอย่างที่หวังจะไม่หายไป

หวังว่าเมื่อเอื้อมไปสุดมือแล้วก็สามารถคว้าความฝันนั้นไว้ได้

เพราะเหตุนี้ฉันเลยก้าวต่อไป ช้าบ้าง เร็วบ้าง แต่ไม่หยุด

ตามความฝันด้วยกันนะคะ อย่าปล่อยให้มันเป็นแค่ความฝันอีกเลยค่ะ

ตะโกนดัง ๆ ว่า “ฉันทำได้ ทำได้อยู่แล้ว!”

เอ้า…เดินกันต่อเถอะค่ะ ^^